Choroby naczyń krwionośnych stanowią dość szeroką grupę i mogą dotyczyć praktycznie każdego z nas. Jakie są najczęściej diagnozowane? Po czym poznać, że mamy do czynienia z chorobami naczyń krwionośnych? Jakie są ich typowe objawy i jak wygląda leczenie? Odpowiadamy!
Żylaki
Żylaki określane są jako nieprawidłowo rozszerzone naczynia krwionośne o krętym przebiegu. Zwykle zlokalizowane są w obrębie kończyn dolnych i są typową przypadłością kobiet. Oczywiście panowie też mogą być narażeni na ich występowanie, zwłaszcza jeśli mają obciążenia genetyczne, nadwagę lub otyłość, czy pracę związaną z długim przebywaniem w jednej pozycji. Żylaki dają dość specyficzne objawy, których nie da się przeoczyć. Pojawiają się bowiem sine uwypuklenia skóry na przebiegu żył. Do tego możemy odczuwać dolegliwości bólowe nóg, zmagać się z obrzękami kończyn dolnych i swędzeniem skóry. Żylaki często wiążą się z uczuciem ciężkości nóg i silnymi kurczami mięśniowymi, które występują głównie w nocy.
Leczenie żylaków zależy w dużej mierze od stopnia zaawansowania schorzenia. Jeśli zmiany są niewielkie, to specjalista może zastosować leczenie zachowawcze. Wiąże się ono z działaniami, które powstrzymają dalszy rozwój schorzenia. I tak lekarz może zalecić terapię uciskową, która polega na ucisku kończyny specjalnymi rajstopami lub pończochami. Zalecana jest też umiarkowana aktywność fizyczna (spacery, pływanie, jazda na rowerze) i leżenie/spanie z nogami uniesionymi do góry. Leczenie zachowawcze to też stosowanie leków zawierających substancje działające przeciwzapalnie i poprawiające krążenie obwodowe żylne (leki z diosminą, dobesylanem wapnia lub hesperydyną), czy różnego typu maści i kremów. Kiedy metody zachowawcze zawodzą lub nie rokują poprawy z powodu dość zaawansowanego schorzenia, to wykorzystuje się leczenie zabiegowe. W przypadku żylaków kończyn dolnych specjalista może zalecić na przykład skleroterapię, safenektomię lub wewnątrzżylną laserową ablację żylaków. Oczywiście każdy przypadek traktowany jest indywidualnie, więc żeby leczenie mogło zostać odpowiednio dobrane, warto zgłosić się do chirurga naczyniowego.
Miażdżyca
Miażdżyca, nazywana też arteriosklerozą, to przewlekła choroba zapalna, która obejmuje duże i średnie naczynia krwionośne. Rozwija się latami i wraz z postępującym procesem na ściankach tętnic zaczynają się odkładać złogi cholesterolu. Złogi te stopniowo utrudniają przepływ krwi, aż do całkowitego zatrzymania jej ruchu. Miażdżyca jest niebezpiecznym schorzeniem. Nieleczona może zwiększyć ryzyko wystąpienia zawału serca, udaru mózgu, czy nawet amputacji kończyn. Wczesna diagnostyka jest tutaj kluczowa, ponieważ miażdżyca przez wiele lat może nie dawać żadnych objawów. Pojawiają się one zwykle, gdy naczynia krwionośne są zwężone o około połowę. Wówczas możemy zauważyć u siebie słabszą kondycję, duszności i trudności z koncentrację. Czasami blaszki miażdżycowe odkładają się bezpośrednio pod skórą i objawia się to takich żółtymi zgrubienia na powiekach lub w zgięciach rąk. Dokładniejsze objawy miażdżycy zależą od tego, która tętnica ma utrudniony przepływ krwi. Przykładowo dla miażdżycy tętnic szyjnych charakterystyczne są zawroty głowy, dezorientacja i chwilowe niedowłady. Z kolei miażdżyca kończyn dolnych objawia się bólem ud, łydek i stóp. Do tego często pojawiają się skurcze mięśni, zimna i blada skóra, czy owrzodzenia. Przyczyn rozwoju miażdżycy możemy doszukiwać się w różnych czynnikach. Czasami to skutek występowania schorzeń współistniejących, czy nawet nieodpowiedniego odżywiania. Jednak miażdżyca może też mieć podłoże genetyczne lub niezbyt zdrowego stylu życia. W grupie wysokiego ryzyka znajdują się osoby w podeszłym wieku, jednakowo kobiety, jak i mężczyźni. Choć z prowadzonych dotychczas badań wynika, że ryzyko wystąpienia miażdżycy jest większe u mężczyzn.
Miażdżycę leczy się farmakologicznie i chirurgicznie. W leczeniu farmakologicznym najczęściej stosowane są leki, które rozszerzają naczynia, zapobiegają tworzeniu się zakrzepów i usprawniają przemianę tłuszczów. Jeśli zostanie też stwierdzony zbyt wysoki poziom cholesterolu, to specjalista wprowadza leki, które pozwolą go uregulować. Leczenie metodami chirurgicznymi opiera się na usunięciu blaszek miażdżycowych (endarterektomia) i poszerzeniu naczynia przez założenie stentu oraz by-passu. Dodatkowo leczenie miażdżycy powinno być wspierane zmianą stylu życia i codziennej diety. W ten sposób można zapobiec groźnym powikłaniom i zahamować postęp choroby.
Tętniaki
Tętniaki są groźnymi zmianami w budowie naczynia krwionośnego. Mogą pękać, co prowadzi do wewnętrznych krwotoków i sytuacji zagrażających życiu. Dlatego pod żadnym pozorem nie można bagatelizować ich występowania. Do powstawania tętniaków przyczyniają się wrodzone defekty ścian naczyń krwionośnych lub ich osłabienie na skutek stanu zapalnego, urazu lub schorzeń współistniejących (np. nadciśnienie, miażdżyca). Co ważne, tętniaki mogą rozwijać się w obrębie różnych naczyń krwionośnych i nie dawać przez dłuższy czas żadnych objawów. Zmiana zwykle diagnozowana jest podczas badań profilaktycznych, więc widać, że faktycznie warto je wykonywać. Samo leczenie też zależy od wielkości i lokalizacji zmiany, ale najczęściej wymaga zabiegu operacyjnego.
Najnowsze komentarze