Przewlekła niewydolność żylna

Należy zwrócić uwagę, że objawy przewlekłej niewydolności żylnej nie muszą wystąpić wszystkie na raz i natychmiastowo. Jest to raczej proces postępujący, w którym skrajną sytuacją jest wystąpienie owrzodzenia. Niestety bez profesjonalnej pomocy lekarskiej zwykle są to owrzodzenia bardzo trudno gojące się, pozostawiające blizny z tendencją do odnawiania się, pogarszające jakość życia. Z drugiej strony występowanie obrzęków w okolicy kostek kończyn dolnych nie musi od razu oznaczać początków przewlekłej niewydolności żylnej. Dlatego aby zróżnicować przyczynę powstałych dolegliwości warto udać się do chirurga naczyniowego celem konsultacji. Jednym z badań, pozwalających ustalić przyczynę przewlekłej niewydolności żylnej, jest USG Doppler układu żylnego kończyn dolnych.

Żylaki i przewlekła niewydolność żylna u kobiet w ciąży

Wyniki badań wskazują, że żylaki występują u kobiet do 2 razy częściej niż u mężczyzn. Zjawisko to wynika z szeregu czynników biologicznych i życiowych, które wpływają na kondycję układu żylnie—są to przede wszystkim ciąża, zmiany hormonalne, w tym estrogeny, oraz dłuższy czas życia. Dłuższe funkcjonowanie naczyń żylnych sprawia, że są one bardziej narażone na rozwój chorób przewlekłych, w tym przewlekłej niewydolności żył.

Zauważono, że ciąża oraz przebieg porodu mają bezpośredni wpływ na stan układu żylnego kończyn dolnych. Objawy przewlekłej choroby żyłnej u wielu kobiet pojawiają się po raz pierwszy lub nasilają się w trakcie ciąży, co związane jest z wieloma zmianami fizjologicznymi w organizmie przyszłej matki. Pierwsza ciąża często powoduje pojawienie się żylaków, które mogą zniknąć po porodzie, natomiast przy kolejnych ciążach obserwuje się tendencję do utrwalania się tych zmian w naczyniach żylnych, co prowadzi do ich przewlekłego charakteru.

Dlaczego tak się dzieje? Mamy tu do czynienia z wieloma współdziałającymi czynnikami. Po pierwsze, rozwijająca się macica wywiera znaczny nacisk na naczynia żylne miednicy, co skutkuje pogorszeniem odpływu krwi z kończyn dolnych. Jednocześnie w trakcie ciąży zwiększa się objętość krwi krążącej oraz rzut serca, co oznacza, że żyły muszą poradzić sobie z większym obciążeniem i ciśnieniem. Zwiększone parcie na ściany naczyń krwionośnych może powodować ich rozszerzenie, dysfunkcję zastawek żylnych oraz zaleganie krwi w żyłach kończyn dolnych, co przyczynia się do rozwoju żylaków.

W czasie ciąży dochodzi także do zmian składu krwi, w tym zwiększenia jej lepkości. Wyższa lepkość krwi może aktywować proces zakrzepowy, co jeszcze bardziej obciąża naczynia żylne i zwiększa ryzyko rozwinięcia żylaków lub zakrzepicy. Dodatkowym czynnikiem, na który nie mamy wpływu, są zmiany hormonalne zachodzące w trakcie ciąży—wzrost stężenia estrogenów i progesteronu prowadzi do zwiększonej podatności żył na rozszerzanie się oraz osłabienia ich ścian, co sprzyja powstawaniu niewydolności żyłnej.

Głównym sposobem leczenia niewydolności żyłnej u kobiet w ciąży jest kompresjoterapia, czyli stosowanie odpowiedniego ucisku na kończynę w celu przeciwdziałania nadciśnieniu w niewydolnych żyłach. Terapia uciskowa jest kluczowym elementem leczenia, ponieważ pozwala na mechaniczne wsparcie odpływu krwi z kończyn dolnych, co zapobiega zastojowi i zmniejsza ryzyko powstania żylaków oraz ich powikłań. Profilaktyka uciskowa zalecana jest szczególnie pacjentkom z wywiadem naczyniowym, obejmującym zarówno przebyte zakrzepowe zapalenie żył, jak i stwierdzone żylaki kończyn dolnych lub sromu. Wyroby o stopniowanym ucisku, takie jak pończochy lub rajstopy kompresyjne, powinny być stosowane już od początku ciąży, aby zapobiec rozwojowi objawów niewydolności żyłnej.

Należy jednak pamiętać, że stosowanie wyrobów uciskowych nie zawsze jest możliwe. Przeciwwskazania obejmują stany zapalne skóry, trudno gojące się rany, miażdżycę zarostową tętnic kończyn dolnych oraz angiopatię cukrzycową. W takich przypadkach konieczna jest konsultacja z lekarzem specjalistą, aby dostosować leczenie do indywidualnych potrzeb pacjentki. Z punktu widzenia chirurga naczyniowego, dodatkowym wsparciem mogą być leki flebotropowe, które poprawiają napięcie ścian naczyń żylnych oraz redukują zastój krwi. Niemniej jednak wprowadzenie takich leków powinno być uzgodnione z ginekologiem prowadzącym ciążę, aby zapewnić bezpieczeństwo matki i dziecka.

Podsumowując, żylaki oraz przewlekła niewydolność żyłna są istotnym problemem zdrowotnym u kobiet, szczególnie w okresie ciąży. Wieloczynnikowe podłoże tej choroby sprawia, że konieczne jest podejście kompleksowe, obejmujące profilaktykę, leczenie farmakologiczne oraz fizyczne wspomaganie układu żylnego. Odpowiednia opieka medyczna i wcześnie podjęte działania profilaktyczne pozwalają na zminimalizowanie ryzyka rozwoju powikłań i poprawę komfortu życia kobiet zmagających się z tym schorzeniem.

Umów się na konsultację do specjalisty

Umów wizytę
22 120 20 84